156 : Hastière - Mariembourg - Chimay - Hirson
Ligne 156 Hastière - Mariembourg - Chimay - Hastière : cette voie ferrée a une origine princière. Dans les années 1850, le chemin de fer prit son essor dans la région de l'Entre Sambre et Meuse et le tracé des voies évitaient la ville de Chimay. Le prince de Chimay décida de fonder sa propre compagnie et de mettre en service sa ligne. Ainsi la section Chimay - Mariembourg fut ouverte le 1er septembre 1858, et cet axe connut diverses extensions: vers Momignies en 1859, vers Doische en 1864, vers Hastière en 1866 et enfin vers Anor en France en 1868. L'exploitation de cette ligne resta dans les mains de la Compagnie de Chimay jusqu'au lendemain de la Seconde Guerre mondiale, en 1948. Ce fut la dernière ligne privée à être reprise par la SNCB. Ensuite, ce fut pour cette ligne comme pour de nombreuses autres le déclin. Le transport de voyageurs fut supprimé en 1953 entre Chimay et Anor, en 1954 entre Mariembourg et Hastière, en 1964 entre Mariembourg et Chimay. Les voies ne furent démontées que sur la section Mariembourg - Hastière en 1971. Sur le reste de la ligne, la voie existe toujours actuellement. La voie entre Mariembourg et Momignies fut encore exploitée touristiquement par le CFV3V jusqu'en 1994. Seule la section Momignies - Anor est encore exploitée à usage privé.
Une piste cyclable fut établie sur la section Hastière - Mariembourg entre 1978 et 1998. Nous vous proposons de la parcourir sur cette page.
Lijn 156 Hastière – Mariembourg – Chimay – Hirson : deze spoorlijn had een prinselijke oorsprong. In de jaren 1850 ontwikkelde zich het spoornet in het “Entre Sambre et Meuse”-streek en met het tracé van de sporen werd Chimay vergeten. Zo besliste de Prins van Chimay zijn eigen maatschappij op te richten en zijn eigen lijn in dienst te stellen. Zo werd op 1ste september 1858 de sectie Chimay – Mariembourg geopend, en nadat werd deze lijn meermals verlengd: naar Momignies in 1859, naar Doische in 1864, naar Hastière in 1866 en eindelijk naar Anor in Frankrijk in 1868. Deze lijn werd uitgebaat door de Compagnie de Chimay tot de tijden na de tweede wereldoorlog, in 1948, wanneer ze als laatste privé maatschappij door de NMBS hergenomen was. Nadat onderging deze lijn zoals veel andere lijnen. Het reizigersverkeer wordt afgeschaft in 1953 tussen Chimay en Anor, in 1954 tussen Mariembourg en Hastière, in 1964 tussen Mariembourg en Chimay. Het spoor werd alleen tussen Mariembourg en Hastière afgebroken, in 1971. Het spoor blijft vandaag nog liggen op de andere delen van de lijn. Het spoor tussen Marimebourg en Momignies werd nog toeristisch uitgebaat door de CFV3V tot in 1994. Alleen de sectie Momignies – Anor wordt nog door een bedrijf uitgebaat.
Een fietspad werd tussen Hastière en Mariembourg tussen 1978 en 1998 gebouwd. Dit pad stellen we u voor hier te volgen.
Lijn 163 Libramont - Bastogne - Gouvy - St-Vith : deze lijn is een goed voorbeeld van een lijn met een wisselende geschiedenis. De eerste sectie werd door de Grande Compagnie du Luxembourg tussen Libramont en Bastogne in 1869 geopend. In deze tijden bestond de lijn alleen in een verbinding van Bastogne tot de as Namur - Luxembourg. De lijn werd in 1884 naar Limerlé en in 1885 naar Gouvy verlengd, zo werd ze aan de as Trois-Ponts - Luxembourg ook verbindt. De Duitsen worden door de situatie van deze lijn tijdens de Eerste Wereldoorlog geïnteresseerd en maakten ervan hun hoofdlijn om de leger te bevoorraden met een verbinding naar Frankrijk (lijn 163a die voor het oorlog in aanleg was, cf. lijn 163a (moet nog uiteengezet werden)) en naar de Vennbahn (lijn 48, die nog uiteengezet werden moet) en het duiste spoorwegnet door een verlenging van de lijn naar Sankt-Vith in 1915 en de verdubbeling van het spoor. Na het oorlog werd de Vennbahn aan België overgedraagd en later nam het verkeer op deze lijn en alle zijn verbindingen af. In de jaren 1930 werd de lijn volledig op enkelspoor weer gebracht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de lijn opnieuw intensief door de duitse leger gebruikt. De bomaanslag op Sankt-Vith veroorzakte een andere configuratie aan deze lijn: de treinen konden nadat alleen naar Lommersweiler rijden. Het regio had te veel spoorlijnen tegenover de ware vervoersnood. Dus werd de sectie Gouvy - Sankt-Vith in 1952 voor reizigersverkeer en in 1963 op de overblevende sectie Gouvy - Maldingen voor goederenverkeer gesloten. Op het overblijfsel van de lijn waren er nog verdere gebrek aan rentabiliteit. Met de IC-IR plan van 1984 werd de sectie Bastogne-Sud - Gouvy (hoewel de sectie Bastogne-Sud - Bastogne-Nord nog enkele jaren later weer in dienst gebracht werd) en alle stations tussen Libramont en Bastogne gesloten. De sectie naar Gouvy werd in 1991 definitief gesloten en een trein werd op de laatste sectie in 1993 voor de laatste keer rijden, wanneer "het treinverkeer tijdelijk afgeschaft werd". Sinds dit periode blijft het spoor tussen Libramont en Bastogne liggen, met een onzekere toekomst.
Point de départ / Startpunt : Libramont
La section Libramont - Bastogne n'entre pas dans le cadre de ce sujet.
De sectie Libramont - Bastogne wordt niet deel van deze subject.
La section Bastogne-Sud - Bastogne-Nord doit encore être développée.
De sectie Bastogne-Sud - Bastogne-Nord moet nog uiteengezet werden
La section Bastogne-Nord - Gouvy est en attente de conversion du site
De sectie Bastogne-Nord - Gouvy moet nog omgevormd werden
La section Gouvy - Neundorf doit encore être développée, selon les possibilités sur le terrain
De sectie Gouvy - Neundorf moet nog volgens de mogelijkheden op de grond uiteengezet werden.
Le viaduc de Neundorf / Het viaduct van Neundorf
Au détour d'un virage de la route de Sankt-Vith à Crombach, cet ouvrage s'offre à nous. Jusqu'en 1952, des trains circulaient sur ce pont.
Na een bocht op de baan tussen Sankt-Vith en Crombach vindt men plots deze werk. Tot 1952 reden er treinen op dit brug.
Avec les viaducs de Maldingen et de Crombach, le viaduc de Neundorf est une des traces bien visibles de nos jours de la section Gouvy - St-Vith de la ligne 163. Ce pont est accessible d'un côté par la Neundorfer Strasse, de l'autre par l'eglise de Neundorf. Le site accueille un chemin de croix.
Met de viaducten van Maldingen en Crombach is het viaduct van Neundorf een van de meest belangrijkste overblijfsel van de sectie Gouvy - St-Vith. Deze brug is eenerzijds vanaf Neundorfer Strasse, andererzijds vanaf de kerk van Neundorf toegangelijk. Op de site van de lijn vindt men een kruisweg.
Sur le pont, on devine immédiatement que la ligne était à double voie tout un temps, les rambardes ont disparu, le parcours au delà est garni de sapins. A gauche, l'église de Neundorf.
Op de brug kan men direct raden dat de lijn eens dubbelsporig was. De relingen zijn verdwenen, de weg gaat langs 2 sparrenreeksen. Links ziet men de kerk van Neundorf.
La piste ne va pas au delà de la Neundorfer Strasse. Au delà, le talus s'enfonce dans le décor et disparait au pied de la E42. Au delà, ce fut la bifurcation de Mailust et St-Vith.
Het pad gaat niet verder dan de Neundorfer Strasse. Verder ziet men nog het talud die voor het autosnelweg E42 verdwijnt. Nadat was er de vertakking Mailust en St-Vith.
sur le viaduc, en direction de Sankt-Vith
op het viaduct, richting Sankt-Vith
A gauche, le talus ferroviaire continue, à droite, le chemin redescend vers la Neundorfer Strasse.
Naar links vindt men de oude spoorwegberm verder, naar rechts het pad naar Neundorfer Strasse.
retour au menu chemins du rail / terug aan menu Spoorweg